Apsinthion jest trunkiem ziołowym. To niezwykła, owiana legendami, tajemna mieszanina alkoholowych wyciągów z anyżu, kopru włoskiego, melisy cytrynowej i wermutu.

Jego zieleń pochodzi z chlorofilu, barwnika znajdującego się w tkankach roślin. W zimnej wodzie pod wpływem procesów chemicznych uwalniane są oleje roślinne. Powstaje w ten sposób mętny roztwór o konsystencji mleka, podobny do ouzo, rakii czy chociażby pernoda. W związku z barwą i ze względu na jego działanie Apsinthion nazywano niekiedy Zieloną Wróżką. To oddziaływanie Apsinthion zawdzięcza przede wszystkim dwóm substancjom: są to alkohol i thujon.

Nazwa pochodzi z greckich słów "nie do picia"! Pitagoras zalecał picie wywaru podobnego do Absyntu, aby pomóc kobietom podczas porodu. Hipokrates zapisywal go na reumatyzm, anemie, bóle menstruacyjne. Namiętnie pijali go Picasso, Gauguin, Van Gogh, Baudelaire, Rimbaud, Wilde, Hemingway. W złotej epoce fin de siecle Apsinthion nieodłącznie kojarzył się z bohemą. Paul Verlaine zamiast "dzień dobry" mówił podobno "piję go z cukrem" - aż tak bardzo spożywanie Ansyntu było dla niego oczywistością. Oscar Wilde mówiąc o Absyncie, stwierdzał "ludzi nie powinno gorszyć to, że poeci są pijakami, tylko to, że nie wszyscy pijacy są poetami".

Przez lata sprzedaż i spożycie Absyntu były zakazane i groziły karą więzienia.